ضد قرمز

ما پرسپولیسی نیستیم که تیممان از محدان بنگلادش ببازد.
ما پرسپولیسی نیستیم که تنها افتخارمان زدن ۶ گل به سرور و سالار آسیا استقلال باشد.
ما پرسپولیسی نیستیم که هرسال رنکینگ جهانی مان حدود 100رتبه پایین تر از استقلال باشد.
ما پرسپولیسی نیستیم که بازیکنانمان جلوی دوربین همدیگر را انگشت کنند.
ما پرسپولیسی نیستیم که سوبله چوبله به استقلال ببازیم.
ما پرسپولیسی نیستیم که ندونیم اسم تیممون چیه(پرسپولیس یا پیروزی)
ما پرسپولیسی نیستیم که از تیم هایی مانند صبا،شاهین،نفت آبادان،سپاهان و استقلال اهواز و تراکتور و راه آهن و ابومسلم و پیکان و...... ۴ گل بخوریم.
ما پرسپولیسی نیستیم که تجربه حتی یک بار حضور در فینال آسیا را نداشته باشیم.
ما پرسپولیسی نیستیم که اسطوره مون یک لات اراذل و اوباش باشه(علی دمبه)
ما پرسپولیسی نیستیم که از دقیقه 60 مربی تیم های دیگه رو صدا کنیم...
ما پرسپولیسی نیستیم که 20 دقیقه مونده به پایان بازی ورزشگاه رو تخلیه کنیم.
ما پرسپولیسی نیستیم که سه ساله در پایان فصل از استقلال در جدول پایین تره!
ما پرسپولیسی نیستیم که تو دربی از محمود فکری از 35 متری گل بخوریم.
ما پرسپولیسی نیستیم که در آسیا به الغرافه 5 بر 1 ببازیم و تحقیر بشیم..
ما پرسپولیسی نیستیم که بازیکنانمان سر سالاد با هم دعوا کنند.
ما پرسپولیسی نیستیم که کاپیتانمان بعد از شکست ۳ بر صفر در جام حذفی بیاید و به عزیزمحمدی گیر بدهد ولی هفته بعد بگوید عزیز محمدی انسان نیکو کاری است.
ما پرسپولیسی نیستیم که در آسیا از تیم هایی مانند بنیاد کار،الاتحاد و ....۳ گل دریافت کنیم.
ما پرسپولیسی نیستیم که در دقیقه 10 بازی اول با ملوان مربی فصل گذشته را تشویق کنیم.
ما پرسپولیسی نیستیم که ثانیه ۷ از مس سرچشمه گل بخوریم.
ما پرسپولیسی نیستیم که ثانیه ۳۰ در دربی گل بخوریم.
ما پرسپولیسی نیستیم که ۲۴ بار دربی را ببازیم و................